Powiększanie ust kwasem hialuronowym.

Upiększanie to coś, co od jakiegoś czasu stało się chlebem powszednim . Kobiety przedłużają sobie rzęsy, robią makijaż permanentny, paznokcie, powiększają usta, wstrzykują sobie botoks czy powiększają piersi.  Jeszcze inne robią operacje nosa, tatuują się czy modelują sobie twarz. Nigdy nie byłam przeciwniczką poprawiania natury, ale jako, że boję się wielu rzeczy to dotychczas największym szaleństwem było założenie sobie rzęs, które de facto też nie należało do najprzyjemniejszych, bo byłam zmuszona leżeć w jednej pozycji półtora godziny. Każdy kto mnie zna, wie, że jestem chodzącym ADHD, tak więc było to dla mnie ogromnym wyzwaniem. Po dwóch próbach poddałam się i stwierdziłam, że szybciej będzie sobie dokleić rzęsy na pasku na specjalne okazje. :)

Ostatnio jednak zmieniła się jedna rzecz – po bardzo długim okresie zastanawiania się nad powiększeniem ust, w końcu się na to zdecydowałam. Przyznam, że bardzo się bałam bólu no i przede wszystkim efektu. Nie chciałam przecież wyglądać jak chodzący „glonojad” tylko nadać im objętości. Szczególnie zależało mi na górnej wardze, która w porównaniu do dolnej była bardzo mała. Przez długi okres robiłam tak zwany „research” w Internecie oraz wśród znajomych i większość była zgodna – najlepsza w mieście jest Dr Joanna Bielska-Gawron i to właśnie do niej udałam się na zabieg powiększania ust kwasem hialuronowym do salonu JB Medycyna Estetyczna. 

Usta przed zabiegiem smarowane są specjalnym kremem znieczulającym, ale jeśli to jest dla klientki za mało, możliwe jest także znieczulenie stomatologiczne. Chciałam być twardzielką i zdecydowałam się tylko na maść i początkowo wydawało mi się, że jest to dobra decyzja. Samo nakłuwanie ust, czyli nadawanie im objętości aż tak nie bolało – odczuwałam tylko delikatny dyskomfort związany z ukłuciem. Najgorzej zniosłam nadawanie konturu, bo kąciki ust i sam środek górnej wargi (zwany przeze mnie serduszkiem) są bardzo delikatnymi obszarami, jednakże nie był to ból nie do wytrzymania – nadal żyję. :) Gdybym miała jednak możliwość cofnąć się do piątku kiedy to robiłam zabieg,  to pewnie bym się zdecydowała na znieczulenie stomatologiczne. Jak mało kto mam niską odporność na ból, ale mało kto wie, że jak się uprę to mogę cierpieć i zwijać się z bólu, ale pokazać komuś, że mam rację. :D

Przechodząc do meritum, przed przystąpieniem do zabiegu wypełniłam kwestionariusz medyczny sprawdzający czy nie ma przeciwwskazań do wykonania zabiegu. Jako, że takich na szczęście nie było, przystąpiłyśmy do działania. 

Zabieg trwał około godziny w czym znieczulenie trzymane jest na ustach od 15 do 20 minut. Koszt takiego zabiegu to 800-1200 zł za 1 ml lub 600 zł za 0,5ml.  Do 48 godzin po zabiegu mogą wystąpić obrzęki, możliwe jest także pojawienie się siniaków w miejscach nakłucia. Nie wiem jakim cudem, ale w moim przypadku nie było żadnych siniaków, jedynie kąciki ust były czerwone następnego dnia. Jak chodzi o opuchliznę to była jeszcze w sobotę, natomiast drugiego dnia po zabiegu tj. w niedzielę usta były już piękne. (zdjęcia poniżej są właśnie z tego dnia) :)

Jako, że naturalnie mam bardzo małe usta zdecydowałam się na wstrzyknięcie 1ml, a nie 0,5 jak początkowo planowałam.

Możliwe, że przez moje małe manipulacje z konturówką i robieniem "dziubka" nie zauważycie dużej różnicy przed i po, tak więc załączam Wam starsze zdjęcia z 2013 roku kiedy jeszcze nie używałam konturówki do ust oraz te najnowsze.

IIII teraz :) 

Jeśli kiedykolwiek ktoś by się mnie zapytał czy powtórzyłabym zabieg u Dr Joanny, z pewnością powiedziałabym, że tak - już na wejściu czuć profesjonalizm i świetne podejście do pacjenta.

Jak Wam się podoba? :) Co wy sądzicie o delikatnej ingerencji "w naturę"? :)